Η τρέχουσα επικαιρότητα μέσα από τα blogs ενόσω τα ΜΜΕ απεργούν

Ένοχος με αιτία κρίθηκε ο υποψήφιος για την προεδρία της Νέας Δημοκρατίας, τέως Νομάρχης και μονίμως διασκεδαστής που τούλαχε να παίξει και τον ρόλο του μικρού πρωθυπουργού.

Ο μικρούλης πρωθυπουργάκος επί νομαρχιακής θητείας του είχε χαρίσει ένα προστιματάκι σε έναν βενζινά που είχε το συνήθειο να νοθεύει την βενζινούλα. Και αυτό το έκανε ο νομαρχούλης επειδή έχει μεγάλη καρδιά και δεν μπορούσε να αντέξει την οικονομική εξόντωση ενός παράνομου πλην ανήθικου επιχειρηματία. Το δικαστήριο, άκαρδο όπως είναι, τον καταδίκασε. Ένα χρόνο φυλάκιση με τριετή αναστολή. Μπαστούνια τα πράγματα για τον Ψωμιάδη.

Κρίμα και πάλι κρίμα που οι νεοδημοκράτες ψηφοφόροι δεν τον προτίμησαν για αρχηγό της ΝΔ. Απλά θα είχαμε μια μικρή τροποποίηση του συμβόλου της ΝΔ. Που θα ήταν και πιο κοντά στην πολιτική πραγματικότητα της χώρας. Αντί για τις σουρεαλιστικές γραμμούλες θα είχαμε πάνω από το ΝΔ ένα ζευγάρι χειροπέδες.


Μπαστούνια και για τον σοσιαλιστή υπουργό φορολογίας καθώς η ΚΤΕ του ΠΑΣΟΚ του ζήτησε να αποσύρει το νομοσχέδιο για τα φρουτάκια. Ο καημένος ο υπουργούλης δεν τα κατάφερε να τους πείσει και τους είπε ότι το θέμα θα το πάει στον Γιωργάκη. Κάπως σαν τα παιδάκια που δεν τους παίζουν οι φίλοι τους και φεύγουν λέγοντας: «Θα δείτε και εσείς… θα το πω τώρα στην μαμά μου»!

Ο Αλογοσκούφης, αυτός ο πετυχημένος υπουργός, είπε ότι έβλεπε την καταστροφή να έρχεται αλλά ο κουρασμένος της Ραφήνας του έλεγε να περιμένουν και να μην πάρουν άμεσα μέτρα. Από αυτό το γεγονός φαίνεται πόσο λίγο ήξερε ο Αλογοσκούφης τον Κωστάκη και τους ρυθμούς του. Εδώ για το Βατοπαίδι έκανε ένα χρόνο για να καταλάβει ότι γίνεται χαμός στα ΜΜΕ.
Ο άνθρωπος ήθελε τον χρόνο του.

Βέβαια υπάρχει και μια άλλη ανάγνωση της ιστορίας. Για το προσωπικό του συμφέρον και το μικροκομματικό (νίκη και στις επόμενες εκλογές) το συμφέρον της χώρας πήγαινε στο διάολο.

Και επειδή η πλειοψηφία των πολιτικών (λέω πλειοψηφία γιατί έστω και στατιστικά ή στην σφαίρα του αδυνάτου μπορεί να υπάρχει και κάποιος που λειτουργεί διαφορετικά) έχει την λογική του κουρασμένου η Ελλάδα έφτασε στην χρεοκοπία.

Ο άλλος γίγαντας της πολιτικής, ο Κινέζος, είπε ότι η κυβέρνηση λειτουργεί με την λογική του βλέποντας και κάνοντας. Δεν είναι σαν την δική του κυβέρνηση που μαγείρευε κάτι νούμερα για να μπούμε στην ΟΝΕ. Που τα είχε σχεδιάσει όλα… ακόμα και την πορεία των μιζών!

Καταργούνται και κέντρα εκπαίδευσης νεοσυλλέκτων στρατιωτών. Όμως η αρχή θα έπρεπε να γίνει από την κατάργηση των κέντρων εκπαίδευσης (στο ψέμα, την υποκρισία και τον φιλοτομαρισμό) πολιτικών.

Μία μέρα πριν την απεργία των δημοσιογράφων και το βασικό θέμα που έπαιζε παντού ήταν η πιθανή αναδιάρθρωση του χρέους. Θυμάμαι λίγο καιρό πριν που όποιος (σαν το τομάρι μου) έλεγε ότι η χρεοκοπία της χώρας είναι μαθηματικά βέβαιη, ήταν το λιγότερο εχθρός της πατρίδας. Ενώ τώρα που το λέει ακόμα και το mega είναι σωστή ενημέρωση των πολιτών.

Η μόνη θεωρητικά πιθανότητα να μην γίνει αναδιάρθρωση (ας μην το πούμε χρεοκοπία και τρομάξουμε) είναι να καταφέρει η Ελλάδα το 2012 να βγει στις αγορές και να δανειστεί. Όπου οι αγορές δεν μας δάνειζαν με 120% χρέος και θα μας δανείσουν με 160% χρέος…

Αν δεν τα καταφέρουμε τότε με βάση αυτό που συμφωνήθηκε στην ΕΕ (θυμάστε την μεγάλη επιτυχία του Γιωργάκη στις 25 Μάρτη) η Ελλάδα θα πρέπει αναγκαστικά να κάνει κούρεμα για να πάρει λεφτά από τον μόνιμο μηχανισμό στήριξης (τον γνωστό μηχανισμό που πίνει το αίμα των λαών μέχρι τελευταίας σταγόνας).

Ήμασταν δυο, είμαστε τρεις (καλώς την Πορτογαλία) θα είμαστε χίλιοι δεκατρείς…

Τελικά, ότι και να λέμε, την Ελλάδα να προοδεύει θα προλάβει να την δει μόνο ο Μητσοτάκης.

Από: Μικρός Φωκίων





Είδα ένα παράξενο όνειρο και δεν ξέρω πώς να το ερμηνεύσω. Ήμουν λέει σε κάτι διόδια και τα ανοίξαμε και περνούσε ο κόσμος κορνάροντας και χαρά μεγάλη υπήρχε. Μέχρι που κάποιος νομοταγής σταμάτησε και επέμενε να πληρώσει.

«Παρακαλώ, κύριε, περάστε. Έχουμε ανοίξει τα διόδια για να σας απαλλάξουμε, έστω για λίγο, από το νταβατζιλίκι των εργολάβων» του είπε κάποιος.

«Όχι. Θέλω να πληρώσω. Πάνω απ’ όλα, οι νόμοι. Και το κιμπαρλίκι, ρε γαμώτο. Να με πει κανείς τζαμπατζή; Δε θα το αντέξω» ήταν η απάντηση.
«Δε θα σας κατηγορήσει κανείς, κύριε. Δεν είναι τζαμπατζιλίκι η άρνηση στο νταβατζιλίκι. Περάστε τώρα που γυρίζει».

Ανοίγει η πόρτα του συνοδηγού και βγαίνει έξαλλος ένας μαγκούφης.
«Το έχετε παραχέσει με το νταβατζιλίκι. Ε όχι και νταβατζής ο εργαλαβούκος μου…» λέει στους παρευρισκόμενους «…που τόσα λεφτά έδωσε για την προεκλογική μου εκστρατεία» λέει από μέσα του.Συνεπής απέναντι στο χρέος που έχει προς τους εργολάβους που γαμ@νε τη χώρα, αλλά στηρίζουν τους πολιτικούς, συνεπής και στον τραμπουκισμό που διδάχτηκε στα νιάτα του μέσα στο κόμμα του, απλώνει τη χερούκλα του κι αρπάζει ό,τι πιο αδύναμο βρήκε μπροστά του. Μια γυναίκα. Σ’ αυτήν θα ξεσπάσει. Αρχίζει και την ταρακουνάει. Δεν προλαβαίνει να της χώσει μπουνιά γιατί μπαίνουν οι άλλοι τζαμπατζήδες και την απομακρύνουν. Δεν του κάνουν τη μούρη κρέας.

Εκεί το έχασα. Δε θυμάμαι και πολλά. Δεν ξέρω αν ήταν από ευγένεια ή επειδή τους είπε το περίφημο «ξέρετε-ποιος-είμαι-εγώ-ρε».

Φεύγει και μπαίνει στα γραφεία των διοδίων και σε λίγο όλοι μάθαμε ποιος-είναι-αυτός-ρε. Όταν πλάκωσαν τροχαία, ασφάλεια, ΟΠΚΕ, μέχρι και αστυνομικός διευθυντής. Ναι ρε. Είμαι αυτός που μπορεί να κινητοποιήσει όλη την αστυνομική δύναμη της περιοχής. Είμαι βουλευτής. Κι έχω μάθει να πληρώνω.

Με τόση αστυνομία και με τόση εντιμότητα, σκιάχτηκα και ξύπνησα η δύσμοιρη. Καταϊδρωμένη, με σπασμούς και με διακόσιους χτύπους το λεπτό.

Είμαι βουλευτής κι έχω μάθει να πληρώνω με τα έξτρα που πληρώνομαι για τις μετακινήσεις μου. Τα οποία, για να τα πληρωθώ εγώ, φορολογήσαμε εσάς. Και ναι, θέλω να τα δώσω στον εργολάβο των διοδίων. Αν δεν ήταν αυτός (και κάτι μαλάκες που τους έταξα διάφορα και με ψήφισαν) δε θα ήμουν εγώ εδώ τώρα. Το πολύ πολύ, να είχα καταστραφεί οικονομικά επειδή είμαι άχρηστος στη δουλειά μου, καθώς, χωμένος μέσα στο κόμμα μια ζωή, ποτέ δεν ασχολήθηκα μ’ αυτήν. Έχω μπέσα εγώ. Δεν ξεχνώ τους ευεργέτες μου. (Ε, εντάξει, τώρα γι’ αυτούς τους χίλιους που με ψήφισαν για να διοριστούν και δε θα διοριστούν ποτέ, δε φταίω εγώ αλλά η καμένη γη που παραλάβαμε).

Είμαι βουλευτής κι έχω μάθει να πληρώνω. Είμαι βουλευτής με την ψήφο σας κι έχω μάθει να πληρώνω με τα λεφτά σας είναι το σωστό.

Να δούμε πότε θα πληρώσετε όπως πρέπει εσείς οι βουλευτές.
Katswoman

Από: sxoliastesxwrissynora.wordpress.com




Μετά το σταδιακά εντεινόμενο “άδειασμα” που άρχισε να υφίσταται από κάποια εκδοτικά συγκροτήματα, τα οποία πλέον αυτονομούνται και φαίνεται να παίρνουν “γραμμή” απευθείας από τον ξένο παράγοντα που χαράσσει τη διακυβέρνηση της χώρας, ο Γ. Παπανδρέου καταφεύγει σε μια παλιά, γνώριμή του τακτική. Βοηθούσης και της απεργίας των δημοσιογράφων, άρχισε ήδη από αφοσιωμένα στον πρωθυπουργό μπλογκς, να “φιλοτεχνείται” η εικόνα ενός πολιτικού αποφασισμένου να κινηθεί “μόνος εναντίον όλων”, προκειμένου “να σώσει τη χώρα”.

Σύμφωνα με την τακτική αυτή, εμφανίζονται διάφορα συμφέροντα εκδοτικών και λοιπών συγκροτημάτων να “παίζουν τα ρέστα τους” επειδή οι υποτιθέμενες “επιτυχίες” της κυβέρνησης τα “εξοβελίζουν από τον επιχειρηματικοπολιτικό στίβο”. Έτσι, τα συμφέροντα αυτά φέρονται ότι “ξεθάβουν πολιτικά πτώματα” και απεργάζονται σενάρια “υπερκομματικών κυβερνήσεων”, ενεργοποιώντας και “πεμπτοφαλαγγίτες μέσα στην Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ” (εννοώντας προφανώς τους βουλευτές που απέρριψαν ομόφωνα χθες τις προτάσεις Παπακωνσταντίνου για το τζογονόμο). Και η “φιλοτέχνηση” της εικόνας του Γ. Παπανδρέου ως ασυμβίβαστου αγωνιστή τελειώνει με την προεξόφληση ότι ο πρωθυπουργός, κλείνοντας τα αφτιά του στα κελεύσματα των συμφερόντων, “θα συνεχίσει το έργο διάσωσης της χώρας, που θα ολοκληρωθεί στο τέλος Μαΐου”, θα βάλει τα πολιτικά πράγματα σε τροχιά “κάθαρσης” και “θα θέσει την οικονομία και την κοινωνία σε επανεκκίνηση και αναγέννηση”.

Γνωστό το κόλπο, καθώς είχε αποδειχθεί ιδιαίτερα αποτελεσματικό στην περίοδο 2007-2008 (από τη σύγκρουση του Γ. Παπανδρέου με τον Ε. Βενιζέλο για την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ, ως και τη διαγραφή του Κ. Σημίτη). Δεν είναι μάλιστα διόλου απίθανο, ως συστατικό αυτής της τακτικής να χρησιμοποιείται τώρα και ο εν εξελίξει αλληλοσπαραγμός των εκδοτών, καθώς έτερη μεγάλη κυριακάτικη εφημερίδα εμφανίζει επίσης τον πρωθυπουργό -αλλά σε μικρότερο βαθμό- να παίρνει μόνος του πια τις αποφάσεις, συμπλέοντας εν μέρει με τις πληροφορίες που διακινούνται στο διαδίκτυο από τους μαχητικούς υποστηρικτές του.

Όπως είχαμε δει και πριν από περίπου ένα χρόνο, η διακυβέρνηση της χώρας θυμίζει διαρκώς τους τελευταίους μήνες “ζωής” της Ανατολικής Γερμανίας, με τις εξελίξεις να υπερβαίνουν κάθε πρωτοβουλία της κυβέρνησης και τις φήμες για επώδυνη αναδιάρθρωση του χρέους να διαψεύδονται εις μάτην και να γενικεύονται πλέον σε όλα σχεδόν τα έγκυρα διεθνή οικονομικά έντυπα. Και μέσα σε αυτό το ζοφερό κλίμα, ο πρωθυπουργός που άνοιξε την Κερκόπορτα στην τρόικα παρουσιάζεται πλέον ως… σταθερή αξία για εθνική επανεκκίνηση!

Κάτι τέτοια, όμως, δεν έλεγε τότε και η παραπαίουσα ηγεσία της Ανατολικής Γερμανίας, μιλώντας για ενδυνάμωση του Σοσιαλισμού και για αδιαπραγμάτευτη εμμονή στον κυρίαρχο χαρακτήρα της χώρας;

Αυριανιστής

Από: Antinews