'Αρθρο blogger προς τον Αντώνη Σαμαρά

Αντώνη Σαμαρά, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως με διαβάζεις – ή τουλάχιστον με διαβάζει αυτός που γράφει τους λόγους σου-, οπότε σου απευθύνομαι προσωπικά.

Κοίτα, Αντώνη, η πολιτική δεν είναι τσιτάτα, ούτε συνθήματα. Κι αν αυτό το ξέρει ένας μπλόγκερ, θα έπρεπε να το ξέρει κι ένας πολιτικός – ειδικά, ένας πολιτικός με φιλοδοξία να κυβερνήσει τη χώρα.

Αντώνη, θα έχεις καταλήξει στο συμπέρασμα πως θα είσαι σίγουρα ο επόμενος πρωθυπουργός – θα νομίζεις πως πρόκειται να έρθει ο λαός στο σπίτι σου, να σε πάρει στους ώμους και να σε πάει σηκωτό στο Μαξίμου. Δεν είναι έτσι.

Απολαυστικά είναι τα πατριωτικά κείμενα του Φαήλου Κρανιδιώτη –έχω γελάσει πάρα πολύ-, αλλά δεν πείθουν παρά μόνο αυτούς που έχουν λόγους να έχουν πειστεί ήδη (τους πελάτες σου δηλαδή). Αντώνη, εγώ είμαι καχύποπτος με τον πατριωτισμό που φωνάζει – ξέρω πως οι πραγματικοί πατριώτες ήταν αυτοί που τα έδωσαν όλα (και τη ζωή τους) γι΄ αυτή τη χώρα και δεν περίμεναν σε αντάλλαγμα τίποτα για τον εαυτό τους. Οι αγωνιστές του ΕΑΜ είναι το πρώτο παράδειγμα που μου έρχεται στο μυαλό.

Μην με παρεξηγήσεις - αγαπάω την πατρίδα μου. Με με ρωτήσεις να σου πω τι εννοώ πατρίδα. Δεν εννοούμε όλοι το ίδιο με τη λέξη «πατρίδα» – άλλο εννοώ εγώ, άλλο εσύ, άλλο ο Βαρδινογιάννης. Ας συμφωνήσουμε στο ότι πατρίδα είναι το μέρος που είναι θαμμένοι οι πρόγονοί μας – νομίζω πως αυτό είναι κάτι στο οποίο δεν θα διαφωνήσει κανένας Έλληνας.

Αυτή η πατρίδα λοιπόν, Αντώνη, έχει καταλάβει πια πως η χούντα είναι δικομματική – δικομματική και δικέφαλη. Θα ήταν και περίεργο να μην το έχει καταλάβει μετά τη χρεοκοπία. Το να κατηγορείς λοιπόν με βαριές κατηγορίες, τάχα μου, το ΠΑΣΟΚ είναι μια κοροϊδία που δεν περνάει πια – τα ίδια σκατά είσαστε. Αν ήσουν πατριώτης, Αντώνη μου, δεν θα ήσουν μουγκός τόσα χρόνια που ο Καραμανλής κυβερνούσε και οι συνάδελφοί σου ξέσκιζαν τη χώρα παρέα με τους νταβατζήδες της διαπλοκής και έκαναν περιουσίες. Θα είχες ανοίξει το στόμα σου και θα είχες μιλήσει. Δεν μίλησες – άχνα δεν έβγαλες. Δεν ήταν μόνο η Ντόρα που δεν μιλούσε και τώρα κάνει την ανήξερη που θα πολεμήσει το σύστημα – κι εσύ δεν μίλησες.

Αν ήσουν πατριώτης, Αντώνη μου, δεν θα κουκούλωνες κι εσύ το Βατοπαίδι και τη Siemens. Γιατί αυτό έκανες, Αντώνη. Τα κουκούλωσες – μη γελιόμαστε. Πατριωτισμός θα ήταν να μην τα κουκουλώσεις. Πατριωτισμός θα ήταν να ξεκαθαρίσεις το κόμμα σου από τα λαμόγια. Τίποτα απ' αυτά δεν έκανες. Άσε λοιπόν τα συνθήματα και τα τσιτάτα, και να είσαι ειλικρινής.

Αντώνη, από συνθήματα χορτάσαμε. Ο Παπανδρέου μας τρέλανε με τη συμμετοχική δημοκρατία, τον πολίτη στην πρώτη γραμμή, το σοσιαλισμό ή τη βαρβαρότητα, το πρώτα ο πολίτης, το αλλάζουμε ή βουλιάζουμε, το λεφτά υπάρχουν και ένα κάρο μαλακίες, και μετά μας πήγε στο ΔΝΤ και μας έφυγε η μαγκιά. Όχι πως ο Καραμανλής είχε πάει πίσω – αναρωτιέμαι πόσο γελοίοι αισθάνονται όλοι αυτοί που αποθέωναν τις πομπώδεις φανφάρες του, τώρα που αποδείχτηκε πως ήταν μια κότα.

Αντώνη, τώρα εσύ περιμένεις πως θα συνεχιστεί το έργο της δικομματικής και δικέφαλης χούντας. Πως θα εισπράξεις τη λαϊκή δυσαρέσκεια από την ανικανότητα του Παπανδρέου, πως την κατάλληλη στιγμή θα σε στηρίξουν και οι νταβατζήδες με τα ΜΜΕ τους –που τώρα στηρίζουν το άλλο κεφάλι της χούντας-, θα τάξεις και δέκα ευρώ παραπάνω στους κακομοίρηδες, και θα γίνεις πρωθυπουργός.

Τι να σου πω, ρε Αντώνη; Εγώ λέω πως δεν θα γίνει έτσι - αν συνεχιστεί αυτή η δικέφαλη χούντα, η Ελλάδα θα εξαφανιστεί από τον χάρτη. Βέβαια, η δουλοπρέπεια, η χαμηλή αυτοεκτίμηση και ο ραγιαδισμός αυτού του λαού με έχουν κάνει να μην αποκλείω τίποτα.

Άντε γεια τώρα. Και πού είσαι; Γράψε και τίποτα δικό σου. Με τίποτα δεν μπορείτε να ξεφύγετε εσείς οι πολιτικοί από την κλεψιά.
Από: Πιτσιρίκος