Οι επιστολές φωτιά δύο επίτιμων ναυάρχων με αφορμή τα εξοπλιστικά προγράμματα
Φρεγάτες η Κορβέτες φαίνεται να είναι ο νέος προβληματισμός του Υπουργείου Άμυνας και του Πολ.Ναυτικού. Προσωπικά και με τις σημερινές οικονομικές συγκυρίες, θεωρώ ρητορικό το δίλημμα, χωρίς ιδιαίτερη ουσιαστική σημασία. Είναι γνωστό ότι γενικώς τα οπλικά συστήματα πρωτίστως χρησιμοποιούνται για την αποτροπή και συνεπακόλουθα εφόσον γίνει αναπόφευκτος, για την διεξαγωγή του πολέμου. Ο δε πόλεμος μεταξύ των πολλών δεινών, έχει ως κυρίαρχη επίπτωση την οικονομική εξαθλίωση και χρεοκοπία του ηττημένου, το οποίο είναι και το τελικό ζητούμενο, προκειμένου να υποκύψει στις απαιτήσεις του νικητή.
Στην Ελλάδα έχω την εντύπωση ότι από όλους όσους σήμερα αναλίσκονται σε στρατηγικές αναλύσεις (είτε τα ΜΜΕ, είτε η Βουλή, είτε τα καφενεία ) ελάχιστοι έχουν συνειδητοποιήσει ότι ο Ελληνοτουρκικός πόλεμος, με την προοπτική του οποίου έχουν γαλουχηθεί πολλές γενεές νεοελλήνων, έχει τελειώσει και ότι είμαστε οι αναμφισβήτητα οι ηττημένοι.
Το ότι ακόμα δεν έχουμε παραχωρήσει κυριαρχικά δικαιώματα οφείλεται σε ευνοϊκή για εμάς, επί του παρόντος, διεθνή πολιτικό-οικονομική συγκυρία των εμπλεκομένων ισχυρών οικονομικά Χωρών και Οργανισμών, του ΔΝΤ και της ΕΕ καθώς και των όποιων προθέσεων τους για την στήριξη η μη του ευρώ στην "μάχη" του έναντι του δολαρίου.
Εάν δεν αντιληφθούμε έγκαιρα ότι το ουσιαστικό αμυντικό μας οπλοστάσιο δεν είναι οι ναύσταθμοι, τα αεροδρόμια και τα στρατόπεδα,αλλά οι δείκτες της οικονομικής μας ευμάρειας και ανάπτυξης και όσο η Ελλάδα παραμείνει καθηλωμένη σε πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές αντιλήψεις τριτοκοσμικών χωρών, τότε φοβάμαι ότι επίκειται να χαθεί και ο Ελληνοαλβανικός και ο Ελληνοβουλγαρικός και γιατί όχι και ο Ελληνοσκοπιανός πόλεμος.
Πρέπει επιτέλους να ανοίξουμε τα μάτια μας στον 21 αιώνα και να αντιληφθούμε ότι η διεθνής υπόσταση και το ειδικό βάρος μιας χώρας δεν καθορίζεται με νικηφόρες ναυμαχίες και στρατιωτικές επελάσεις, αλλά παίζεται στα διεθνή χρηματιστήρια.
Γνωρίζω πολύ καλά ότι έχουμε γυρίσει την πλάτη στις Ελληνιστικές μας καταβολές και παιδεία ,χάριν του Ελληνοχριστιανικού μορφώματος. Εάν όμως επιχειρούσαμε μια αναψηλάφηση στους Έλληνες κλασσικούς θα διαπιστώναμε ότι ο Σοφοκλής προφητικά συμβούλευε ότι "με τους διπλανούς μας πρέπει να έχουμε ειρήνη ,....πόλεμο πρέπει να έχουμε με τα λάθη μας". Ας τον ακούσουμε ,έστω και κατόπιν εορτής ,γιατί και διαχρονικά ατελείωτα είναι τα λάθη μας και επιτακτική ανάγκη από ειρηνική συνύπαρξη έχουμε.
Τούτων όλων δοθέντων, παραμένει βέβαια ο προβληματισμός Φρεγάτες η Κορβέτες; Ως πρώην Αρχηγός του Πολ.Ναυτικού και έχοντας υπάρξει ένθερμος υποστηρικτής της ανάγκης ανανέωσης του γερασμένου Στόλου μας με καινούργιες μονάδες, θεωρώ ότι μοναδικό κριτήριο επιλογής θα πρέπει να είναι η πιο οικονομικά συμφέρουσα λύση και αυτή η οποία θα μας εξασφαλίσει τα ισχυρότερα διεθνή πολιτικά και φυσικά οικονομικά ερείσματα στον αγώνα μας για οικονομική ανάκαμψη και συνεπακόλουθη εθνική επιβίωση.
Αντεγκλήσεις σχετικά με το μέγεθος ή τις τεχνικές προδιαγραφές του σκάφους και τις δυνατότητες των οπλικών συστημάτων, αποτελούν κατά την γνώμη μου ,ενδεχομένως καλοπροαίρετες, ανερμάτιστες όμως απόψεις περιθωριοποιημένων αντιλήψεων, μοναδικός στόχος των οποίων, έστω και ακούσιος, καταλήγει να είναι η συσσώρευση μαύρου χρήματος στα ταμεία των μεσαζόντων και φυσικά των πολιτικών κομμάτων.
Ο πόλεμος τελείωσε, ας μαζέψουμε τα όποια συντρίμμια μας.
Από:onalert.gr
Ανοιχτή επιστολή με την οποία απαντά στις θέσεις του επίτιμου Α/ΓΕΝ αντιναυάρχου ε.α. Αντώνη Αντωνιάδη, περί “οριστικής ελλληνικής ήττας στην ελληνοτουρκική αντιπαράθεση των τελευταίων χρόνων” συνέταξε ο αντιναύαρχος ε.α. Β. Μαρτζούκος Π.Ν., επίτιμος Διοικητής Σ.Ν.Δ.
Η επιστολή έχει ως εξής:
Θεωρώ αυτονόητο το δικαίωμα και την υποχρέωση ελεύθερης εκφράσεως των απόψεων κάθε πολίτου μίας ευνομούμενης Δημοκρατιας. Όταν όμως ο εκφραζόμενος δημοσίως πολίτης φέρει τιμητικό τίτλο τον οποίο η πολιτεία του έχει απονείμει λόγω της υψηλής θέσεως την οποίαν κατείχε, θα πρέπει να συναισθάνεται την ευθύνη του γεγονότος ότι οι απόψεις του επηρεάζουν και διαμορφώνουν την κοινή γνώμη.
Ο Επίτιμος Α/ΓΕΝ Αντιναύαρχος ε.α. Α. Αντωνιάδης Π.Ν., δανείσθηκε τον τίτλο προσφάτου άρθρου μου (ΦΡΕΓΑΤΕΣ Ή ΚΟΡΒΕΤΕΣ), για να διατυπώσει δικές του απόψεις με τις οποίες απαξιώνει τις προτάσεις ανανεώσεως του Στόλου με σύγχρονες Φρεγάτες. Συγκεκριμένα θεωρεί ότι η ενασχόληση με το μέγεθος ή τις τεχνικές προδιαγραφές των σκαφών και των οπλικών τους συστημάτων προέρχονται από ανθρώπους με ανερμάτιστες και περιθωριοποιημένες αντιλήψεις. Για τον Κύριο Αντωνιάδη ο πόλεμος με την Τουρκία ήδη έχει τελειώσει με εθνική ήττα και ότι στο εξής μοναδικό κριτήριο προσκτήσεως νέων σκαφών θα πρέπει να αποτελεί η πλέον φθηνή λύση, διότι το μέλλον της χώρας δεν ευρίσκεται στις Ε.Δ. αλλά στα διεθνή χρηματιστήρια.
Εάν οι απόψεις του Κου Αντωνιάδη είναι διαχρονικές και όχι όψιμες, τότε το πρώτο συμπέρασμα που συνάγεται είναι ότι σε ολόκληρη την σταδιοδρομία του υπηρέτησε θεσμούς και ιδέες στων οποίων την αναγκαιότητα ουδέποτε πίστεψε ακόμη και από την θέση του Αρχηγού του Πολεμικού Ναυτικού, δίχως βεβαίως να το δηλώσει τότε ευθαρσώς και να παραιτηθεί. Το απαξιωτικό μήνυμα που εκπέμπει ένας τέως Α/ΓΕΝ προς τα στελέχη του Πολεμικού Ναυτικού αλλά και των Ε.Δ. εν γένει, ως προς την εθνική αποστολή τους, είναι ασυγκρίτως πιο πικρό από τις δηλώσεις του Παγκάλου για την «αντιπαραγωγική» εργασία τους.
Προς ενίσχυση των επιχειρημάτων του, ο Κος Αντωνιάδης θα έπρεπε να υποδείξει τα κράτη, σε ολόκληρο τον πλανήτη (ακόμη και τα μη απειλούμενα), τα οποία έχουν εναποθέσει το μέλλον τους στα διεθνή χρηματιστήρια, έχοντας εγκαταλείψει τις Ε.Δ. τους. Αντ’ αυτού αναφέρεται ατυχώς σε αποσπασματική φράση του Σοφοκλή (η κλασσική Αθήνα αποτελεί παράδειγμα στρατιωτικής ισχύος για κάθε σύγχρονο μεγάλο και φιλόδοξο κράτος), παραλείποντας ολόκληρο το έργο του Θουκυδίδου.
Ο Έλληνας πολίτης θα πρέπει να αντιληφθεί ότι δεν υπάρχουν «αμετροεπείς», «πολεμοχαρείς» στρατιωτικοί και «φιλειρηνικοί» πολιτικοί. Αντιθέτως οι στρατιωτικοί έχοντας την τεχνική επίγνωση των καταστρεπτικών αποτελεσμάτων του πολέμου και γνωρίζοντας ότι σε περίπτωση πολεμικής αναμετρήσεως θα ευρίσκονται στην πρώτη γραμμή μαζί με τα παιδιά του ελληνικού λαού, αναλύουν ψύχραιμα, την αποστολή που τους θέτει η εκάστοτε πολιτική ηγεσία, σε σχέση με την απειλή και το γεωγραφικό περιβάλλον, προκειμένου να προτείνουν τα απαιτούμενα μέσα.
Μέχρι στιγμής ουδεμία πολιτική ηγεσία έχει αναιρέσει προς τις Ε.Δ. τις θέσεις (Εθνικοί Αντικειμενικοί Σκοποί), ότι η Τουρκία αποτελεί εθνική στρατιωτική απειλή, ότι οι Ε.Δ. οφείλουν να προασπίσουν την εθνική μας επικράτεια και ότι απαιτείται η δυνατότητα στρατιωτικής προασπίσεως των συμφερόντων του Κυπριακού Ελληνισμού. Εάν κάποια από τις θέσεις αυτές δεν ισχύει, η πολιτική ηγεσία οφείλει πάραυτα να το δημοσιοποιήσει.Μέχρι τότε η στρατιωτική ηγεσία υποχρεούται να ζητά με σθένος τα ενδεδειγμένα μέσα προς επίτευξη της αποστολής της. Εάν οι Εθνικοί Αντικειμενικοί Σκοποί παραμένουν σε ισχύ εις το ακέραιο και τα απαιτούμενα μέσα δεν διατίθενται, τότε η ηγεσία των Ε.Δ. οφείλει να αναλάβει από τώρα τις ευθύνες της διότι σε περίπτωση πραγματικής στρατιωτικής εμπλοκής, με δυσμενή αποτελέσματα, θα είναι συνυπεύθυνη για την σιωπή της.
Εξοικονόμηση χρημάτων είναι δυνατή στον χώρο των Ε.Δ. και θα πρέπει να ανευρεθεί στις εκάστοτε κομματικές, ψηφοθηρικές μεθοδεύσεις καθώς και στον χώρο της πολιτικής καταχρήσεως δημοσίου χρήματος (σύμφωνα με τις αλληλοκατηγορίες των κομμάτων εξουσίας), επ’ ουδενί όμως θα πρέπει να γίνονται εκπτώσεις στην επιβιωσιμότητα των Ε.Δ. και την υπονόμευση εκπληρώσεως της αποστολής των. Εκτός εάν έχει αποφασισθεί η ισχύς του «φαίνεσθαι» (μόνο παρελάσεις, τελετές, εθιμοτυπία κ.λ.π.), έναντι της ισχύος του «είναι» (αποτρεπτικές Ε.Δ.).
Τέλος είναι διαχρονικά γνωστό ότι και ο ικανότερος διπλωμάτης δεν γίνεται πειστικός στην διεθνή κοινότητα, δίχως την ύπαρξη ικανών Ε.Δ. (άπειρα τα ιστορικά παραδείγματα), ενώ στην άναρχη διεθνή κοινωνία, όπου το Διεθνές Δίκαιο εφαρμόζεται επιλεκτικά, σε μία δυνητική διένεξη μεταξύ γειτονικών κρατών, οι μεγάλες δυνάμεις επιλέγουν την πλέον ανώδυνη λύση η οποία ταυτίζεται με την στήριξη του ισχυροτέρου εξ’ αυτών.
26 – ΙΑΝ – 2011
Αντιναύαρχος ε.α. Β. Μαρτζούκος Π.Ν.
Επίτιμος Διοικητής Σ.Ν.Δ.
Από:defencenet.gr
Posted by seliniotis
on 1:04 μ.μ.. Filed under